Co rozumiemy przez geodezyjną inwentaryzację powykonawczą obiektów budowlanych?
Prawo geodezyjne i kartograficzne
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
7b) geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej obiektów budowlanych – rozumie się przez to wykonanie pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych mających na celu zebranie aktualnych danych o przestrzennym rozmieszczeniu elementów zagospodarowania terenu objętego zamierzeniem budowlanym i sporządzenie dokumentacji geodezyjnej zawierającej wyniki tych pomiarów, w tym mapę opatrzoną, z uwzględnieniem art. 12c ust. 1 pkt 1, klauzulą urzędową, o której mowa w art. 40 ust. 3g pkt 3, stanowiącą potwierdzenie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zbiorów danych lub dokumentów, o których mowa w art. 12a ust. 1, w oparciu o które mapa ta została sporządzona, albo oświadczenie wykonawcy prac geodezyjnych o uzyskaniu pozytywnego wyniku weryfikacji;
Do jakiej grupy szczegółów terenowych należy uzbrojenie terenu i jaki jest dopuszczalny błąd pomiaru oraz generalizacji przebiegu linii o przebiegu krzywoliniowym?
Rozporządzenie w sprawie standardów
§ 6. Ze względu na wymaganą dokładność określenia położenia punktów szczegółów terenowych w państwowym układzie współrzędnych prostokątnych płaskich wyróżnia się następujące grupy szczegółów terenowych:
1) I grupa – szczegóły terenowe jednoznacznie identyfikowalne w terenie, zachowujące długookresową niezmienność kształtu i położenia, w szczególności:
a) znaki i punkty graniczne,
b) znaki geodezyjne,
c) naziemne obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym elementy naziemne sieci uzbrojenia terenu;
2) II grupa – szczegóły terenowe o mniej wyraźnych konturach lub obiekty podziemne, w szczególności:
a) budowle i urządzenia ziemne w postaci nasypów, wykopów, grobli, zapór ziemnych, wałów przeciwpowodziowych, rowów, kanałów oraz sztuczne zbiorniki wodne,
b) podziemne obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym elementy podziemne sieci uzbrojenia terenu,
c) elementy zagospodarowania terenu, w szczególności: parki, zieleńce, trawniki, place zabaw i wypoczynku, skwery,
pojedyncze drzewa oraz boiska sportowe;
3) III grupa – szczegóły terenowe, których jednoznaczna identyfikacja w terenie jest utrudniona i zależna od oceny osoby wykonującej pomiar, w szczególności:
a) kontury użytków gruntowych oraz odkrywki glebowe dla potrzeb gleboznawczej klasyfikacji gruntów,
b) cieki i zbiorniki wodne o naturalnych liniach brzegowych,
c) oddziały leśne na obszarach lasów i parków narodowych.
§ 16. Geodezyjny pomiar sytuacyjny wykonuje się w sposób zapewniający określenie położenia szczegółu terenowe go względem punktów poziomej osnowy geodezyjnej lub pomiarowej, z dokładnością nie mniejszą niż:
1) 0,10 m – w przypadku szczegółów terenowych I grupy;
2) 0,30 m – w przypadku szczegółów terenowych II grupy;
3) 0,50 m – w przypadku szczegółów terenowych III grupy.
§ 20. Geodezyjny pomiar wysokościowy wykonuje się w sposób zapewniający określenie wysokości szczegółu tere nowego względem punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej lub pomiarowej, z dokładnością nie mniejszą niż:
1) 0,02 m – dla przewodów i urządzeń kanalizacyjnych, o których mowa w § 19 ust. 3 pkt 1 i 2;
2) 0,05 m – dla obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych oraz pikiet markowanych w terenie;
3) 0,1 m – dla budowli ziemnych, elastycznych lub mierzonych elektromagnetycznie podziemnych obiektów sieci uzbrojenia terenu oraz pikiet niemarkowanych w terenie.
§ 19.
3. W przypadku podziemnych szczegółów terenowych przedmiotem geodezyjnego pomiaru wysokościowego są dostępne do pomiaru:
1) dna studzienek i komór kanalizacyjnych;
2) dna wlotów i wylotów przewodów kanalizacyjnych;
§ 18. 1. Przy wykonywaniu geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych pomija się punkty szczegółu terenowego, których odchylenie od linii prostej konturu tego szczegółu sytuacyjnego, ustalonej przez dwa sąsiednie pomierzone punkty, nie przekracza:
1) w przypadku szczegółów terenowych I grupy – 0,10 m;
2) w przypadku szczegółów terenowych II grupy – 0,30 m;
3) w przypadku szczegółów terenowych III grupy – 0,50 m.
Komu i w jakiej formie należy przekazać informację o niezgodnościach?
Prawo budowlane
Art. 57. 1. Do zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie inwestor jest obowiązany dołączyć:
5) dokumentację geodezyjną, zawierającą wyniki geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, w tym mapę, o której mowa w art. 2 pkt 7b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, oraz informację o zgodności usytuowania obiektu budowlanego z projektem zagospodarowania działki lub terenu lub odstępstwach od tego projektu sporządzone przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii;
Rozporządzenie w sprawie standardów
§ 23.
4. W razie stwierdzenia rozbieżności między wynikami pomiarów a ustaleniami projektu budowlanego fakt ten należy odnotować w dzienniku budowy lub dzienniku montażu oraz udokumentować szkicami.
5. Dokumentację geodezyjną sporządzaną na poszczególnych etapach budowy przekazuje się kierownikowi budowy, a jeżeli nie został ustanowiony – inwestorowi.